Deze uitspraak uit de wereld van joodse wijsheden stemt tot nadenken. En tot bescheidenheid. ‘Wij zien de dingen niet zoals ze zijn’. Als alle mensen nu eens begonnen zichzelf daarvan te overtuigen.
Alles om je heen zie je door een subjectief gekleurde bril. Niemand heeft de waarheid in pacht. Elke tekst kan misschien wel op zeventig manieren worden verklaard. Elke daad kan misschien wel op duizend manieren worden beoordeeld. Mens, wie ben je, te denken dat jij met recht en reden beoordelen kunt? ‘Wij zien de dingen niet zoals ze zijn, maar zoals wij zijn’. En hoe zijn wij dan? Bevooroordeeld. Allerminst objectief. Onze bril is altijd gekleurd, door eigen ervaringen, door eigen opvoeding, door eigen frustraties, door eigen idealen. Ik zou niet weten hoe het anders zou kunnen – maar het kan geen kwaad je daarvan bewust te zijn. En verder is het toch wel heel opvallend dat chagrijnige mensen van mening zijn dat er zoveel chagrijnige mensen rondlopen, terwijl veel vrolijke personen dankbaar zijn dagelijks door zoveel opgewekte mensen met liefde te worden omringd.
(Andre Troost)
